Muizenplaag in de Oosterpoort

geplaatst in: Artikelen, nr 8, oktober 2015 | 0

“Moeten jullie van de Oosterpoorter niet eens over de muizenplaag hier schrijven?” kregen we van de zomer op de redactie te horen. Nou zijn wij behoorlijk wat muizenissen gewend maar een korte rondvraag leverde slechts één redactielid met een hardnekkig knagertje in de garage op. 

Muis eet kaas van muizenval foto AVMediaDe opbrengst van een rondje schoolplein was een stuk hoger. Zo verwonderde iemand aan de Kwintlaan zich er al een tijd over waarom haar pakken hagelslag en suiker in de voorraadkast in de garage zo raar open gescheurd waren, naïef dacht ze nog dat de pakken ergens achter waren blijven haken. Toen de plakjes kaas opeens rare kartelrandjes kregen, ging er een lichtje branden.

Maatbeker

De vrolijke viervoetertjes aan de Meeuwerderweg beperkten zich niet tot de garage maar waren een stuk brutaler; daar dansten ze op het aanrecht. Afgezien van afgrijzen leverde het ook heroïsche verhalen op over de heer des huizes die een van de diertjes met een maatbeker gevangen heeft. Afijn, bovenstaande en andere verhalen waren reden genoeg voor de Oosterpoorter om een diepgravend onderzoek te starten om er achter te komen hoe wij, ook zonder kat als huisdier, muizen buiten kunnen houden en als ze dan toch binnen zijn, ze weer op een vriendelijke manier naar buiten kunnen bonjouren.

Riensema komt langs

De aangewezen persoon om deze vragen te beantwoorden is Luuk Riensema, een bevlogen ongediertebestrijder van de gemeente. Ten eerste, vertelt Riensema, is één muis nog geen plaag, maar kunnen mensen dit wel zo ervaren. Ook vier of vijf meldingen is voor de milieudienst nog geen plaag, maar dat het vervelend is, staat buiten kijf. Als de hulp van Riensema ingeroepen wordt, kijkt hij eerst vanaf de buitenkant en op ooghoogte naar het huis. De ouderdom van een huis zegt overigens niks over of je muizen krijgt of niet: een muis kan al door een gaatje van een halve centimeter naar binnen!

Klapvallen

De eventuele gaten kunnen afgesloten worden met een metaalspons of kippengas maar niet met bijvoorbeeld pur; daar knagen de rakkers vrolijk doorheen. Dit worden weringsmaatregelen genoemd en deze maatregelen moeten als eerste toegepast worden. Als de weringsmaatregelen zijn genomen volgt de bestrijding. Heuglijk nieuws; steeds meer mensen en zeker ook de gemeente willen dit op een duurzame manier doen. En de duurzame manier is… jawel, met de goede oude klapvallen. Daar smeer je een beetje pindakaas op. Zeker, u leest het goed, pindakaas. Het schijnt dat noch de bos-, huis-, of spitsmuis van kaas houden. Tuurlijk, als er niks anders voorhanden is zullen ze het niet laten liggen maar eigenlijk vinden de wollige fijnproevertjes het te zout. Plaats minimaal een stuk of zes klapvallen langs de muren anders is het zinloos.

Lokkorrels

Wil je lokkorrels of iets dergelijks gebruiken dan moet je het zelf kopen, de gemeente verkoopt dit niet omdat het zo giftig is, in het bijzonder voor kinderen en huisdieren. Deze lokkorrels of lokdozen moet je dan ook buiten het bereik van kinderen en huisdieren – ook vlak langs de wanden plaatsen of strooien. De spitsmuis (met een bekje als een krokodilletje) overigens, trapt daar niet in, die is echt alleen met klapvallen te vangen.

Aan het einde van het heldere en enthousiaste betoog van Riensema kan hij het niet nalaten schelms te verwijzen naar een leuk filmpje op YouTube. Dit willen wij ook u niet onthouden; u vindt het als u zoekt naar kaas en muis.