Onder de rook van Groningen bevindt zich de ‘groenste broedplaats van Nederland’. Hier wonen en werken meer dan 250 mensen, waaronder een zeventigtal kunstenaars. Ongeveer een gelijk aantal andere ‘creatieven’ zijn er met de meest uiteenlopende bedrijfjes gevestigd. Het is de Biotoop Haren. Verbazingwekkend onbekend in de stad, zeker als je nagaat dat dit voormalig Biologisch Centrum van de Rijksuniversiteit Groningen nog allerlei andere voorzieningen herbergt zoals een bioscoop, een restaurant en een yogastudio.
Het complex wordt beheerd door CareX Haren die de ruimtes in bruikleen geeft aan kunstenaars en bedrijven. Daarnaast is er nog een gedeelte waar mensen wonen die elders werken of nog studeren. In mei 2014 was er een open dag waar ongeveer 70 kunstenaars aan meededen. Toen ontstond het idee van de overzichtstentoonstelling die op 25 oktober 2014 werd geopend. De tentoonstelling werd georganiseerd door CareX Haren en het Centrum voor Beeldende Kunst Groningen (CBK). Wij spraken met twee kunstenaars die wonen in de Oosterpoort, maar hun atelier hebben in De Biotoop: Marieke Keuken en Hinke Posthuma.
Hoe is het werken in de grootste groenste broedplaats van Nederland: de Biotoop?
Hinke: “Ik vind het altijd wat moeilijk wanneer een woord met een vaste betekenis wordt gebruikt als naam. Ik noemde het in het begin De Bioton waarin alles nog gist en in ontwikkeling is. Dat geldt ook voor individuele kunstenaars. Als je hier net zit ben je toch vooral met jezelf bezig. Pas de laatste maanden ben ik wat meer gericht op de andere kunstenaars hier en begint de ‘Biotoop’ een beetje vorm te krijgen”.
Bij een broedplaats denk je vooral aan termen als kruisbestuiving en een collectief. Hebben jullie bijvoorbeeld als groep deze expositie georganiseerd?
“Voor de tentoonstelling is iedereen door de organisatie benaderd met de vraag of je mee wilde doen. Je kon drie werken aanbieden, waarvan er één van maximaal een bij een meter werd uitgezocht. Het is dus echt vanuit het CBK en CareX opgezet.”
Marieke: “Je merkt dat er steeds meer een vorm van kruisbestuiving ontstaat. In onze gang zit bijvoorbeeld een papierschepper met wie ik wel eens samen wat zou willen doen. Eerst papier scheppen en daar dan mooie litho’s op drukken.”
Vanuit de Biotoop worden er allerlei cursussen en workshops gegeven, dat doen jullie zelf ook?
Marieke: “Ik vind de combinatie taal en beeld interessant. Ik werk graag met kinderen (schoolklassen). Dan maken we bijvoorbeeld een gedicht en verzinnen daar beelden bij. Vervolgens worden tekst en beeld afgedrukt op een wit kussensloop. Ik heb ook workshops gegeven op de Borgmanschool in de Oosterpoort en in het Poortershoes. Hinke: “is heel mooi geworden, zeg, dat nieuwe kunstwerk voor het Poortershoes!”
Ook Posthuma vindt het werken met kinderen en het overdragen van technieken belangrijk. “… maar ik merkte dat de manier waarop ik dat wilde doen minder goed paste binnen de basisschool. Je bent teveel gebonden aan lestijden. Na anderhalf uur is het weer pauze of moeten de leerlingen wat anders. Dan heb je het idee dat je net lekker begonnen bent. Dat geldt ook voor kinderen, als ze er echt inzitten, willen ze door. (Olie)verf is niet echt materiaal om even snel mee te werken”.