Astrid doet aan Impro. “Echt wat voor jou”, had haar vriendin Emmy gezegd. “De vloer op, dat tv-programma, dat ken je toch wel?” Dat heeft Astrid wel eens gezien. Zo knap die acteurs. Krijgen ze een opdracht om iets te spelen en dan wórden ze dat ook echt! Emmy zit ook bij zo’n groepje en vraag Astrid mee. “We zijn gewoon amateurs hoor”, lacht Emmy. “Kom bij mij langs dinsdag, fietsen we samen naar Frans. Impro in Groningen is gewoon: de huiskamervloer op!”
Zeven cafés telt de Oosterpoortbuurt. Een stevige score voor een stadswijk, zeker als je bedenkt dat je in een paar minuten naar de horecagelegenheden in het centrum kunt wandelen. Twee cafés zitten aan de Oosterweg. Eerder al besteedde de Oosterpoorter aandacht aan de Kroeg van Klaas, waar Marleen Vermooten sinds kort de scepter zwaait. Maar ook het café op de hoek van de Oosterweg en de Mauritsdwarsstraat heeft sinds een half jaar een nieuwe eigenaar. Het café begon ooit als een huiskamercafé, kreeg toen de naam café Royal en vervolgens Die 2 en nu hebben we het over Café Olivier.
“Wat doet het hier dorps aan.” Die gedachte kwam bij me op, als kersverse Oosterpoorter de wijk binnenrijdend op een koude novembernamiddag. Toch vreemd. Al helemaal in ogenschouw genomen dat A: de Oosterpoort toch écht in een stad ligt en B: bijna zes keer zoveel inwoners telt als de plek waaraan mijn status van dorpeling kan worden ontleend. Hoe dan ook, het voelde als een aangename en veelbelovende verrassing. Evert van der Molen over onze wijk.